Onlar her seylerini; mallarini, canlarini, cananlarini ortaya koymuslardi davalari icin. Yaz-kis, soguk-sicak, uzak-yakin, saglik-hastalik, aclik-susuzluk demediler. Ucret beklemediler yaptiklari isler, hizmetler icin. Gonul yaptilar, butun kirik gonulleri. Sevgi doluydu yurekleri, Yaratan'dan oturu her seyi, herkesi sevdiler. Baskalari icin yasadilar, baskalarina yol actilar. Kendilerini hic dusunmediler. Onlarin gorevi dikenler arasinda guller, karlar arasinda kardelen yetistirmekti. Nereye gitseler akillari hep o gullerdeydi. Korku yoktu gozlerinde. Ancak yureklerinde, "Gec mi kaldik bu kurak colleri sulamaya?" korkusunun hesabi vardi. Bir seher vakti sessizce ciktilar yola, gecenin karanliginda ulastilar gidecekleri yerlere. Nice karanliklari ihlaslariyla aydinliga cevirdiler. Donmek icin degil olmek icin gittiler gittikleri ellere. Onlar her islerinde bir hikmet, bir isik aradilar. O isigin pesinde kostular bir omur boyu. Rahmet kaynaklidir onlarin ilhamlari. Verilen vazifeye itiraz etmediler, itaat ettiler. Onlar gittikleri yere soluk goturduler, bolluk goturduler, huzur goturduler. Onlari beklemislerdi yillarca zulum altinda inleyenler. "Nerede kaldiniz? Gozlerimiz yollarda kaldi" dediler onlara. Onlar da gec kalmanin istirabini duydular kalplerinin en derinlerinde ve bu yuzden kendilerini hesaba cektiler. Onlar, "Surgun Ulkesi" Kirim'a varmak icin denizin otesine yelken actilar. Yeni Giraylar yetistirmek icin otaglarini "Suren" adli bir yere kurdular.... - from Amzon